Riddick

David Twohy'nin Riddick serisine, Pitch Black filmi ile farkında olmadan başlamıştım. Bu başlangıç biraz kötüydü ve beklediğimi vermedi. Bu serinin son çekilmiş filmi 2013 yapımı Riddick'teyiz sıra.

Serinin diğer filmleri;

İlk film: http://birmetalurjistinanilari.blogspot.com/2013/11/derin-karanlk-pitch-black.html
İkinci film: http://birmetalurjistinanilari.blogspot.com/2013/12/riddick-gunlukleri-chronicles-of-riddick.html
İlk animasyon: http://birmetalurjistinanilari.blogspot.com/2013/12/derin-karanlk-pitch-black-filmiyle.html (İlk ile ikinci film arasındaki hikaye)

Bu noktada belirtmek isterim ki serinin diğer filmlerini izlediğinizi kabul ediyor, filmlerin sonlarını biliyor kabul ediyorum. Bu sebepten spoiler ile karşılaşabilirsiniz.

2013 yapımı bu filmle David Twohy yönetmen koltuğunda, birkaç film daha bu projeyi devam ettireceğini gösterdi. Zira ikinci filmde Riddick'in gezegeni hakkında bir kaç ipucu elde etmiştik. Bununla birlikte Necromongerler ile hikaye bambaşka bir tarafa çekilmişti.  Bu özelliklerle David Twohy bilim-kurgusundaki aksaklıkları fantastik öğelerle kapatmıştı. Ancak bu filmde "yine" bir gezegenden kaçış görüyoruz. İkinci filmle ilgili olarak sadece Necromongerlerin ona ihanet ettiğini anlıyoruz ve kendisini kendi gezegeni Furya'ya gideceğini zannederken isimsiz bir gezegende yaşam mücadelesi verirken bulur kendisini. Acil yardım ister ve bu noktada ilk filme bir gönderme başlar.

Filmin adının Riddick olarak lanse edilmesiyle beklentilerimin tamamı Riddick'in gezegenininde olan olayların anlatılacağı yönündeydi. Hiç öyle bir şey yok. Böylelikle bir ara film için kötü bir isim seçimiyle karşılaşıyoruz. İlk filmin 2000 yılında izleyişimizden bugüne değin gelişen sinemanın nimetlerinden yararlanılan filmde görselliğin ve tutarlılığın arttığını görmek sevindirici. 13 yıla yayılan bir filmin devamının geleceğini bilmek de ayrı bir nokta. Kurgusal olarak bir aksiyon filmi kurgusuna sahip olduğu aşikardır. Serinin genel kurgusuna baktığımızda gezegenden kaçış, geçmiş hakkında ipucu, gezegenden kaçış olarak üç film artı iki animasyon olarak beş filmlik bir seri ile karşı karşıyayız ve kesin olarak bir filmin geleceğini beklemek yanlış olmaz. Bunun dışında bu sayının daha fazla olacağını beklemek de bu genel kurgu içinde hatalı olmaz. 

Aksiyon, bilim-kurgu adına seyir zevki veren bir film. Ancak ismiyle izleyicileri yanıltan bir film olarak tarihe geçti. David Twohy sanırım seri gibi olmasın ama seri olsun istemiyle bir işte. Riddick Günlükleri olarak başlayan seri, Riddick "Rule The Dark Fall" gibi bir isimle çıktı karşımıza. Olmadı. Riddick'in gözleri, malum, yine bir karanlık içinde 

Seri için zayıf bir film oldu.

İzleyiş açısından kendini izlettiren, aksiyonu devamlı bir film. 

Son.

Riddick Günlükleri (The Chronicles of Riddick)

Derin Karanlık (Pitch Black) filmiyle David Twohy'nin Riddick serisine, farkında olmadan başlamıştım.  2004 yapımı bu filmle devam ediyoruz.

 

Derin Karanlık blogu için:

http://birmetalurjistinanilari.blogspot.com/2013/11/derin-karanlk-pitch-black.html

 

Bu noktadan sonra şu uyarıyı yapmalıyım ki Derin Karanlık filmi izlediğinizi, sonunun ne olduğunu bildiğinizi varsayarak yazmaya devam edeceğim. İlk film içeriği ile ilgili olarak çok net bilgiler bulunmaktadır. "Ama niye sonunu söyledin?" azarını kabul etmiyorum.

 

Derin Karanlık pek de iç açıcı değildi. Öykü aksaktı ve bir şekilde oturmamış bir şeyler vardı. Hal böyle olunca bu filme başlarken önyargılarım mevcuttu. Filmin daha ilk sanhnesinde galaksiler arası uçuş yapabilen bir kaçak avcısının aracının kanatlarında Riddick'i yakalamak isteyen iki kişinin yüz üstü bir biçimde asılı olmasıyla -tabi bu arada buzul bir gezegende kar yağışı altında böyleler- önyargılarımın yargı haline dönüşmesine engel olamadım. Ancak film ilerledikçe David Twohy'nin daha iyi bir öykü yakaladığını ve daha iyi bir akış yakaladığını itiraf etmem gerekti. Fakat -evet burada da bir fakat var- bilim-kurguyu aşıp fantastik bir evren oluşturdu.

 

Riddick, Derin Karanlık'ta gezegenden iki kişiyi kurtarır ve bu iki kişiyi korumak adına kendini -yukarıda sözünü ettiğimiz- buzul gezegene saklamıştır. Burada bir parantez açmam gerekir. Zira Derin Karanlık yazımda bu iki kişiden söz etmemiştim. Etmem gerekirdi. Bu iki kişiden biri Müslümandır hatta imamdır! Yani alışıla gelen din sembolü yerinde bu sefer -peder yerine- bir imam vardır. İlk film sonunda imam ölmemiştir! Amacı Yeni Mekke'ye ulaşmaktır. (bkz: Riddick Günlükleri Derin Öfke [The Chronicles of Riddick: Dark Fury]) 

 

Necromongerler acının sınırlarında gezinip dönüşen insanlardır. Yöneticileri ise Lord Marshall, Alt-Evren'e kendi başına gidip dönebilmiştir. Ancak orada değişmiştir ve bambaşka bir şey olarak dönmüştür. Bu bilgiyle oluşturduğu Necromongerler ile hedefi doğrultusunda ilerlemektedir. 

 

"Elemental" karakterlerinin varlığını da bu filmde öğreniyoruz. Hava Elemantelli ile bu bilgiye ulaşıyoruz. Hava gibi görünmez ve akışkan bir hareket özelliğine sahip olduğunu da belirtmeden geçmeyelim.

 

Riddick Kyra'nın (Derin Karanlık'ta Jack olarak tanıdık biz onu) hapsolduğu yerden onu kurturmak amacındadır. Ancak Necromongerle de Riddick'in peşindedir. 

 

İlk filmdeki öykü açıklarından dersler alınmış ve seyir zevki veren bir film ortaya çıkmış. Ayrıca David Twohy'nin ölen karakterleri de dikkat çekici olmaya başladı.

 

Efektler arasında gezinirken, yer yer çok iyi olmuş diyip diğer yandan çok kötü bir efektle karşılaşınca şaşırıp kalıyorsunuz. Bilim-kurgu öğeleri olarak kullanılan araçlar da ilk filmdekine göre çok daha iyi tasarlanmış. 

 

Riddick'in geçmişiyle ilgili bilgiler de edinmeye başladık. Başkalım Riddick'in memleketinin başına neler gelmiş önümüzdeki filmde görürüz belki. Serinin şimdilik üç filmi, bir animasyonu bir de kısa-animasyonu mevcut. 

Bu noktada Derin Karanlık ile ilgili bir gerçeği de itiraf etmek isterim. Bu yazıyı yazarken Derin Karanlık'ın afişinde "Pitch Black" yazısının üzerinde "The Chronicles of Riddick" yazısını fark ettim. 

 

Film için;

Son.

Seri için;

Devam.

Riddick Günlükleri Derin Öfke

Derin Karanlık (Pitch Black) filmiyle farkında olmadan David Twohy'nin Riddick serisine başlamıştım. Derin Karanlık ile ilgili blog için şuradan: 

http://birmetalurjistinanilari.blogspot.com/2013/11/derin-karanlk-pitch-black.html

Bu noktadan sonra, Derin Karanlık'ı izlediğinizi, filmin sonunu, kurtulanları bildiğinizi varsayıyorum.

Riddick, iki kişiyi kurtarmıştır, İmam ve Jack! Derin Karanlık yazımda ele almadığım bir noktaydı bu imam konusu. Din sembolizminde bu sefer bir imam var! Derin Karanlık'ta söz edilen Yeni Mekke gezegeni peşinde. 

Ani-Matrix serisinden tanıdığımız Peter Chung bu sefer Riddick Günlükleri: Derin Öfke'de yönetmen koltuğunda oturuyor.David Twohy'nin öyküsünü ekrana yansıtıyor. Bu film de bir animasyon olmakla birlikte, kurutuluştan sonra karşılaştıkları tuhaf bir uzay mekiğine alınıyorlar. Bu uzay mekiğinin sahibi kelle avcısı olmakla birlikte para ödülü peşinde değil! Evrenin en çok aranan insanlarını bir teknikle vücutları donduruyor ve beyinleri açık kalıyor. Riddick ve arkadaşları kendilerini bu tuhaf insanların ellerinde bulurlar ve yeni bir kurtuluş mücadelesi başlar! 

Bu animasyonda en çok önemsiz görünen bir sahne hoşuma gitti; "Killer of Man Furya". 

Derin Karanlık ile kötü bir başlangıç yapan Riddick, güzel bir hikayeye doğru gidiyor sanki. Riddick'in gözler malumunuz zifiri karanlıkta çok iyi görebiliyor ve Riddick'i yine karanlıklar içinde bırakmaya çalışıyorlar. Aydınlık ile karanlığın amansız mücadelesi gibi... İyi ve kötü sembolizmi üzerinden konuyu işlediğimiz zaman, ilkte Riddick'İn acımasız bir katil olduğunu sanıyorduk. Karanlık içindeki Aydınlık -Yin Yang- üzerine kurulu bir seri gibi duruyor.

Son